MenuIzolacja z płyt z rdzeniem ze sztywnej pianki poliizocyjanuratowej PIR to system dociepleń, który od wielu lat zyskuje na popularności w Polsce. Powoli do siebie przekonuje architekci, inwestorzy, a także wszyscy ci, którzy marzą o własnych czterech kątach.
Płyty izolacyjne PIR posiadają znaczącą przewagę nad wełną mineralną w zakresie termoizolacji. Ze względu na korzystniejszy współczynnik ciepła lambda (λ), płyty PIR potrafią osiągnąć podobne parametry cieplne przy znacznie cieńszej warstwie. Wskaźnik ten jest niemal dwa razy niższy dla płyt PIR w okładzinie aluminiowej — 0,023 W/m×K, gdzie dla wełny lambda to około 0,040 W/m×K.
Płyty PIR przeważają również w przypadku obciążenia konstrukcji dachowej — mniejsza grubość izolacji cieplnej wymagana do wypełnienia warunków poziomu współczynnika przenikania ciepła U przekłada się na lżejszą konstrukcję dachu, a co za tym idzie, na mniejsze koszty jej budowy. Płyty PIR, w odróżnieniu od wełny, można układać w systemie nakrokwiowym, co pozwala na zwiększenie kubatury pomieszczeń na poddaszu.
Płyty PIR charakteryzuje również bardzo wysoka odporność na czynniki chemiczne i biologiczne. Są wykorzystywane w agresywnych czynnikowo środowiskach, tj. grzybiarniach, kurzych fermach, chłodniach, oborach, w których z czasem inne rodzaje izolacji tracą swoje właściwości. Płyty PIR charakteryzują się wysoką wytrzymałością. Również z działaniem ptaków, gryzoni czy kun płyty PIR radzą sobie bardzo dobrze, niestety wełna mineralna jest jednym z tych izolacji, które są najbardziej podatne na zniszczenia na skutek działań zwierząt.
Pod względem energooszczędności płyty PIR wypadają najkorzystniej.